Spotkania opłatkowe. Wigilie klasowe.
Są nierozerwalnie połączone z tradycją wystawiania jasełek. Ta piękna tradycja obecna jest i w naszej szkole.
Jak co roku, w dniu tym odbyło się tradycyjne spotkanie opłatkowe uczniów z wychowawcami, nauczycieli i pracownikami administracji i obsługi szkoły. Uczniowie klasy czwartej po raz drugi mieli okazję zaprezentować historię narodzin Jezusa, tym razem przed całą społecznością uczniowską.
Nasi szkolni aktorzy świetnie i z ogromnym zaangażowaniem wcielili się w swoje role, przypominając w ten sposób wydarzenia sprzed ponad dwóch tysięcy lat, kiedy to w Betlejem narodziło się Boże Dzieciątko. Nie zabrakło oczywiście Świętej Rodziny, Heroda i trzech króli a także aniołów, pasterzy i diabła.
Uroku inscenizacji dopełniła piękna dekoracja przygotowana przy pomocy p. Justyny Kociołek i p. Róży Pachacz, a kolędy, które wprowadziły wszystkich w świąteczną radość sprawiły, że poczuliśmy magię zbliżających się świąt.
Po zakończeniu „Jasełki”, życzenia do uczniów i pracowników skierował dyrektor szkoły, który złożył wszystkim świąteczne i noworoczne życzenia. Przekazał także życzenia od JE bpa Jana Tyrawy, który życzył wielu łask Bożych naszej społeczności szkolnej. Dyrektor zaś, podczas wizyty w Kurii Diecezjalnej w Bydgoszczy, życzył Eminencji przede wszystkim zdrowia oraz sił potrzebnych do wypełniania pasterskiego posłannictwa, a także wytrwałości w podejmowanych trudach, życzliwości diecezjan i opieki Patronów – Matki Bożej Pięknej Miłości i bł. bpa Michała Kozala.
Miłym akcentem na zakończenie naszego wigilijnego spotkania było ogłoszenie wyników konkursu literacko-plastycznego pt. „Dzieci listy piszą do Świętego Mikołaja”. Organizatorem szkolnego konkursu były p. Alina Dulka i p. Mariola Ornowska. Laureatom konkursu serdecznie gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów.
Dlaczego jest święto Bożego Narodzenia?
Dlaczego wpatrujemy się w gwiazdę na niebie?
Dlaczego śpiewamy kolędy?
Dlatego, żeby się uczyć miłości do Pana Jezusa.
Dlatego, żeby podawać sobie ręce.
Dlatego, żeby się uśmiechać do siebie.
Dlatego, żeby sobie przebaczać.
ks. Jan Twardowski
